W zasięgu siebie...

z mozołem unosisz wiarę
w drugiego człowieka
przygięty cieniem osamotnienia
i z nadzieją wypatrujesz moich słów

czekasz…
aż dni rumieńców nabiorą
brzemienne pożądaniem

i uwolnisz księżyc nocą
moje włosy rozczeszesz kwieciście
pragnieniu… pozwolisz zapłonąć
a gdy czas spełnienia nadejdzie

uniesiesz w sen spokojny

by w zasięgu siebie…
śnić wspólną rzeczywistość