Z każdej strony
filozoficznie skomplikowane
tory, ścieżki, koleje
egzystencji.
Edeńsko otoczone
obserwacjami złocistych oczu
być wciąż łakną.
A wszystkie one
na zeza chore.
Przez palce jakby
patrzą niezdecydowane
jak cyzeluję
swój zakuty łeb.