Poza horyzont
Z chłopca w mężczyznę natura mnie pchnie
Z parobka na króla życie mianowało mnie.
W królestwie mym ograniczeń jest brak
Można wzbić sie w powietrze ulecieć wolnym jak ptak.
Marzeń oceanem bez kresu cieszyć się
Żeglować na jawie, ni sztormu ni jutra nie bąć się.
A jeśli do portu powrucić nie zdołam
Zaśpiewam raz jeszcze i uśmiechnę się
Do marzeń mych płonnych co w żaglu wiją się
Doniosłym mym głosem, nie przestraszysz mnie.
1968 wyświetleń
23 teksty
1 obserwujący
20 April 2020, 01:20
Zaczynasz dwoma parami rymów częstochowskich a po nich występują już tylko homonimiczne 😉
Nie chcę być zbyt krytyczny ale na rytmike i ilość sylaby w wersie również nie zwracasz uwagi.
Treść jest zrozumiała ale lepiej pisz prozę.