Wahanie

w zastoju swoich spraw znalazłam nić
wystrzępioną i zapomnianą
niby niepotrzebną
do teraz
tylko jak tu ruszyć, kiedy nie wiem w którą stronę
czy wrócić do nici początku czy znaleźć jej kres
przecież tu jest mi bezpiecznie
tak na środku kłębka
nic mnie nie zaskoczy
po co się bać i błądzić
ryzykować zranienie

choć mówią, że lepiej cierpieć niż w ogóle nie czuć nic