Nie ma już Nas

to takie trudne....by objąć, zawsze jest nim subiektywne doznanie...hmmm
przegrana z bezszelestną rzeczywistością
...?
Bach, Rubinstein, Czajkowski, Verdi....bez końca można wymieniać w zależności od potrzeb duszy...hmm
a ja proszę tylko, powiedz mi gdzie łąkę znajdę prawdziwą?
Nie ma końca!
I kresu nie ma.. może zmęczenie
Może ...rozgoryczenie
Ale.... końca nie ma.....
I nie każdy wnieść musi obelisk......

świetne! ;] kłaniam się nisko;)

Pogoda zdecydowanie sprzyja melancholijnym nastrojom... kolejny swietny wiersz Romanie... pozdrawiam :)

Widzę Romanie, że ta pogoda nie tylko na mnie tak melancholią nastraja....:):):)

Wiersz, jak każdy...świetny...więc za takie wersy...pięknie dziękuję

I oby do lata...bo w smutku...wszyscy...utoniemy :):)

Kolorowych snów...

no niezle, a wręcz całkiem dobrze powiedziałabym:)

Pytanie, czy zamierzony efekt pisania ostatniej zwrotki dużymi literami, gdy dwie pierwsze są z małej?

:))

Zupełnie nie wiem dlaczego, ale usłyszałam to w tle:

http://www.youtube.com/watch?v=PDU3O4ZloZo

Aniu to, te Twoje wersy winny podlegać komentarzom, bo mój skromny bazgrołek się do nich nie umywa :)
Obiecuję, że następny wiersz będzie już w radosnym klimacie. :)
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie! :)

kochajmy czasem

dopóki wskazówki drżą
i dotyk dłoni ciepły
życie tuli jedwabiem

jakaś obca, smutna to godzina
chociaż kochasz...
ja i ty
przemija

dosłownym brzmieniem
my
na ustach umiera...
___________________________________

...Romku...następny wiersz proszę ...radośniejszy...bo zobacz, w dołka wpadam...:):):)
( i kto mnie wyciągnie...:):):):):)

Z tym umieraniem to nadinterpretacja Jacku... ale reszta sedna dotyka.
Dziękuję wiec za zrozumienie i za wyrozumiałość co do powielania klimatu.
Pozdrawiam :)

Mówisz, że przestanie... oby :) Do mnie też wraz ze słotą prze okno wkradł się smutek, ale przynajmniej można wziąć darmowy zimny prysznic :) a potem rozgrzać się herbatką z miodem i cytryną. Pozdrawiam ciepło.