W ogrodzie

Wyszłam na spacer w swym pięknym ogrodzie
Gdzie kwitły w tym czasie drzewa wiśniowe
Gdzie pszczółki zbierały słodki miód z kwiatowych kielichów
A pośród nich słyszałam śpiew słowików

W ich śpiewie poczułam swej duszy tęsknotę
I chciałam jak one poczuć swobodę
Lecz wiem nic sama zrobić nie mogę.
Więc podaj mi swą dłoń i nie bój się

Wiatr pomoże nam odpłynąć na obłokach marzeń
Uniesie nas w przestrzeń miłości
W niebieską krainę wiecznej radości

Nie bój się razem będzie łatwiej
Pokonać twarde ścieżki zmartwień
Odnaleźć ciepły promyk słońca
Który ogrzeje oszronione mrozem serca.