Menu
Gildia Pióra na Patronite

PRAWDA

Wyszedłem dzisiejszym świtem

W gęstą wilgotną naszą beskidzką mgłę

Wsadziłem w nią dłonie dalej i dalej

Trafiłem w końcu w Beskid Żywiecki

Dalej parłem i parłem w jego skały

Uniosłem go w końcu na swoich rękach

W niebo żeby ogrzał się przy słońcu

Żeby wtulił się i przytuliły go miliardy gwiazd

Żebym to ciepło tą radość poczuł zatem i ja

A przeze mnie szczęście Podbeskidzie ma

A od Podbeskidzia cały szczęśliwy nasz kraj

Oto jestem mocą Poezji oto jak sensownymi

Poeta i Poezja są gdy pozytywnymi

Bo miłość to szczęście czynić tu i teraz

Reszta w Nich jedynie niepotrzebnością

Zatem dobrze by jeśli tylko pustką

Ale przecież to fałsz a jednak smęcą

297 589 wyświetleń
4773 teksty
34 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!