Tacy byliśmy jeszcze wczoraj

wysyłaliśmy miliony biedronek po cud
a niebo niewzruszone czekało
za młodzi byliśmy na szczęście z góry

wieszaliśmy tony zakochanych kłódek
a most niepokojąco trzeszczał
za szybko oddawaliśmy się pod klucz

dziś wierzymy w stany urojone
od święta
i powszednie powroty do domu
na poważnie
bierzemy się za siebie jak za chleb