*wędrówka*

wypłowiałe martwe serce
zakrwawione pióra
łzami podlewane marzenia
nad głową nie aureola
lecz czarna chmura

kikuty wystające z ramion
dymią jeszcze
i tak kończy się samotna wędrówka po świecie

nikt za rękę nie trzyma
i nie chroni skrycie
z duszą na ramieniu tak ciężko jest iść przez życie