Narodziny

Wyklułem się ze skorupy
Skrzepłej ohydy współczesności

Rozpostarłem swe skrzydła
Strudzonej świadomości
Nie oszukiwałem

Wzrokiem swym bystrym spojrzałem
Wysoko ponad szczytami
Ośnieżonymi kopcami obojętności

Wzbiłem się w powietrze
W podmuchu siarczystego wichru
Kolejącego kłamstwa

Nie porwała mnie burza
Szalejąca nawała rozpaczy
W otchłań bezimienną

Kierowałem się wezwania głosem
Nie opuścił mnie
W bezkształtnym obłoku samotności

Przemierzałem otchłanie
Szaleństwa bezkresy
Pędem nadziei niesiony
Sił nie utraciłem

Dołączywszy do tych
W górze krążących
W słońcu rzucam nikłe cienie
Na świat pogrążony
W szarości

Jestem Orłem
Wreszcie