Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

różowy odcień błękitu

wydobywasz mnie
z siebie każdym milczeniem

odcieniem błękitu
w dłonie nabierasz kawałek
po kawałku

ty moją wolą, ja twoim prawem

uchwyconą impresją
ważną, niezbędną

nie tłumaczą się myśli
nie proszą o nic słowa

i my niepokorni

uroczystością po długiej
wędrówce

wdzięczni jesteśmy sobie
za siebie

78 241 wyświetleń
347 tekstów
254 obserwujących
  • OGRODY-MARZEŃ

    28 December 2012, 21:29

    Prawdziwy mężczyzna dla ukochanej zdolny jest do najwyższych poświęceń ;) Nawet wodą święconą ;)

    od Blanca87, RedRose, Voyage
  • EmilG

    23 December 2012, 22:21

    muszę i ja przyjrzeć się tym chmurom ;) heh ;)

  • anna kowalczyk

    23 December 2012, 16:18

    ...w człowieka wierzę Arti...;):):)

    nie w słowa jego
    rzucone nie w porę...;)

    ...minus...to ja chcę jeszcze...:):):)

  • Efemeryda60

    23 December 2012, 05:58

    Kiedy sprawy wyglądają zbyt prosto, przyglądam im się uważniej ;)

    Wczoraj jeszcze miałeś głowę, co prawda bardziej w chmurach ;)

  • Voyage

    21 December 2012, 11:52

    E tam, patrząc w zielone Autorki, można nie tylko błękit przeoczyć, ale i stracić głowę, a co tam okulary Efemerydko..hehe..;))

  • Efemeryda60

    21 December 2012, 11:30

    Ile razy mężczyzna patrzy na kobietę, szatan zakłada mu różowe okulary.
    Bolesław Prus

    ;)

  • NieBoska

    20 December 2012, 14:47

    Minus ????cha cha ;)
    Najlepiej pisząca kobieta na tym portalu, a ty z minusem, ty bój się Boga Artek ;)

  • Voyage

    20 December 2012, 10:02

    Jolcia !

    Andzia uwierzy, ona wierząca bardzo..;))

  • dybus77

    20 December 2012, 09:59

    Artur!!!! w Twoje słowa nikt nie uwierzy ..:)))))

  • Voyage

    20 December 2012, 09:56

    Po takich ??

    Poprawka..nie podoba mi się wiersz..minus !!

    ;))