Wiara

wyczekuje trzepotu skrzydeł gołębich
jak szansy
moje serce jest wolne od skazy
przezroczyste nikłe plastry
tyle razy błądząc po świecie po omacku
ciężko już coś dostrzeć w tym tłumie bez twarzy
wolnością jedynie mogę nazwać
szaleńczą pogoń
za tym kim mogłem być
gdyby nie to co sprawiło kim jestem teraz
stało się
rzekło samo
banita z niechcianymi myślami zza kurtyny
woła widownię podczas spektaklu
- o kromke mi dajcie -
jedno ziarno wiary
ona ogrzewa ludzkie wnętrze
jak rum
chłodnych nocy zbawca

mówią że nadzieja umiera ostatnia
w takim razie pierwsza umiera wiara
daj spokój
każdy szuka szczęścia
choćby w wiary oparach