(o)błędne koło

wybudziłam sen
radością serce bogacę
poczułam lęk
że ponownie tracę

na nic moje żale
wymyśliłam na fantazję
nie ma cię wcale
przebudzenie przyznaje rację

zapach życia akceptuję
wstawiam kwiaty do wazonu
z samotnością kolację smakuję
nie powtórzy nikomu

powierzam jej tajemnice
sypia ze mną
idzie w parze przez życie
zawsze sobą

zanim dopadnie kres
w spojrzeniu przejrzeć jeszcze
a ona jest jest i jest
milcząc na nią wrzeszczę

precz - wierna niektórzy chcą być sami
uparcie kocha
a samotny przez nią grochami
szlocha

Krystyna A.Sz. 12.12.2018r.