cienki lód
wybacz że każdym spojrzeniem
rzucałam ci kłody pod nogi
w twoich oczach odbija się świat
ale tam
nie ma już mnie
chciałam dotknąć palcami tej blizny
ukrytej pod butonierką
ale jest przyszyta do serca
jestem zimą
co przy chłodnej szybie
topnieje na twoich policzkach
i tylko ja jedna
nie wierzę że to śnieg
137 841 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
16 February 2020, 17:03
Późno przychodzę, wiem, ale nielot szykuje się w podróż, do dalekiej Jerozolimy. Po skrzydła :)
Wiersz Twój stanowi przepiękne zapewnienie. Niezastąpione i niepowtórne.
Nigdy nie zechce się pozbywać tego drgnienia, przeczucia.Uśmiecham się i do zobaczenia!
od giulietka
