***

wybaczam ...
tobie któremu powierzyłam swoje smutki
a wiatr roznosi je teraz
nie żalu słuchać chce człowiek...
czemu nie przyniesiesz mu wesołej nuty
jak
poranne trele budzi słońce do życia
a gdy nadchodzi noc księżyc tuli ulatujacy jego blask

to nie jest koniec...
kiedy wrony chca wyrwać ci ducha
stan i walcz o miłość
bezinteresownie

miłość która nie rani
kocha
mimo burz

mówią że naiwna
miłość która wybacza
i trwa
unosi się jak mgła
dostrzec ją potrafisz
jeżeli tylko kochasz bezgranicznie
ufnie i nieustannie
milujesz życie