Całym światem nie potrafię być
Wybacz mi
Bo ja nie umiem być
Dla kogoś
Światem całym
Zarywać nocy
Poświęcać dni
Błagając by momenty trwały
Ja nie potrafię
Iść za rękę
Gruntu wciąż szukam pod nogami
Ja nie potrafię
Żyć tą chwilą
Kiedy jesteśmy całkiem sami
Błądzę gdzieś myślą
Po innym świecie
Depczę ścieżki
Całkiem nieznane
Szukam tego
Czego nie będzie
Uciekam tam
Gdzie nie ma granic
Patrzę w tył
Ale
Zostawiam wspomnienia
Rozpędzam się
Biegnę im dalej
I nagle sobie przypominam
Że ja nie umiem
Być dla kogoś
Światem całym
Dodaj odpowiedź 17 January 2017, 18:33
0 Oby tylko, kiedy nadejdzie ten dzień, gdy będziesz gotowa i ten ktoś był gotowy na ten dar :)
Ładny, szczery wiersz :)
Odpowiedź 16 January 2017, 22:12
0 Cris, mam taką nadzieję. Całkiem przyjemnie mogłoby być- być całym światem, dla kogoś, kiedyś :)
Dziękuję, pozdrawiam.Odpowiedź