wszystko zrobiłam aby zapomnieć uciekłam od wspomnień spaliłam stare fotografie zniszczyłam stare pamiętniki i to - wszystko - co przypominało mi POLSKĘ nie pamiętałam o jednej rzeczy SERCU żyje za oceanem za tysiącami mil bije czeka cierpliwie na powrót ciała aż na reszcie uschnie jak liść jesienny obity wiatrem i deszczem
Akurat pisząc ten wiersz myślałam o moim ojczystym kraju Polsce :) hm ale każdy ma prawo interpretować jak chce poezje :) w tym czasie przebywałam za granicą daleko od ojczystego kraju. Ból i tęsknota dosłownie wyniszczały mnie :) stąd tyle było we mnie żalu może nie oddanego w tym wierszu ale w poprzednich dwóch ... jak poczytasz poprzednie to zrozumiesz :)