arkana (strofa saficka mniejsza)

wszechświat nie da się objąć nawet wzrokiem
spójrz lornetuje oczami po niebie
gwiazdy migocą swym wdziękiem, urokiem
uwodzą ciebie

sięgam fantazją pojąć wątpliwości
prawdopodobnie nigdy nie poznam ich
może i jestem z kosmosu w całości
jednak wśród swoich

ile milionów lat świetlnych ma minąć
abyśmy wszyscy ponownie spotkali
przeżyli jeszcze raz świadomie- cofnąć
wzajem kochali

(swiat)ło galaktyk nigdy w nas nie zgaśnie
błyśnie nawet gdy pyłem się staniemy
budząc wiarę w nas- wieka nie zatrzaśnie
gdzieś żyć będziemy

©Krystyna Anna Szklarczyk
20.06.2019r.

obraz z sieci Google,magic-2708958_960_720.jpg