Menu
Gildia Pióra na Patronite

PamietajMy

Wspomnienia kruche w niweczy giną
Prędzej niż później dobiegną po kres…
Jak czasu ulotność z pamięcią się miną
Bez woli na powrót jak niechciany pies.

Lecz są i takie, co jak towarzysz wierny
Do końca w istnienie jak w spiż są wryte
i jak komnat zamkowych stary odźwierny
Pamięć stróżuje, by nie zostały zmyte…

Wyłudzając z „teraz” czas dla przeszłości
Umysł przenika w odeszłych dat annały
aby w lukach ludzkiej niedoskonałości...
piękne wspomnienia kruche się nie stały.

33 373 wyświetlenia
270 tekstów
400 obserwujących
  • 28 February 2013, 21:19

    Zapachniało wiosną i... miętą. :D
    Miłego wieczoru. :)

  • R.A.K.

    28 February 2013, 11:32

    :)

  • agniecha1383

    28 February 2013, 11:28

    kurka...dopiero przeczytałam swój komentarz:) i wiesz mógłbyś odebrać to tak że Ty jesteś piękny a to o wiersz chodzi choć i Tobie niczego nie brakuje:)pozdrawiam:)

  • R.A.K.

    28 February 2013, 06:46

    Dziękuję Agniesiu! :)

  • agniecha1383

    27 February 2013, 21:11

    Piękny Raczku... przydałby się czasem taki retusz w pamięci by mogły być zapamiętane tylko te najpiękniejsze i najszczęśliwsze chwile...
    Jak napisałeś tak zrobiłeś... wiersz godny ukłonu nawet przez kobietę... jak ja:)pozdrawiam..

  • R.A.K.

    27 February 2013, 20:29

    Dziękuję Joanno! :)

    Pozdrawiam i dobrej nocy życzę :)

  • słoneczniki

    27 February 2013, 20:12

    Piękny wiersz dający podstawę do przemyśleń.

  • R.A.K.

    27 February 2013, 19:07

    Oj dziękuję Wam serdecznie! :)

    Pozdrawiam i miłego wieczoru życzę :)

  • Gaia

    27 February 2013, 18:09

    To co piękne wraca miłym wspomnieniem
    nie chce zaginąć w odmętach pamięci
    przenika uśmiechy i barwi sny za krótkie
    dając nadzieję na jutro..

    Lubię Twoje wiersze Raczku :)

  • krysta

    27 February 2013, 17:59

    Piękny wiersz..:)
    Zatrzymałam się na dłużej,aby pamiętać zabiorę do zeszytu ...