Wspólne pasje trzeba mieć
bo życie płynie z dnia na dzień
nieprzewidywalnie
dziś jestem, jutro mnie może nie być...

kochasz tylko? Cóż z tego?
jeśli nie możesz
nacieszyć się mną do woli...

jeśli łąka jest wspólną pasją dla motyli
niech miłość będzie dla nas
na dobry czas
i na niepogodę, gdy zajdzie słoneczko...

gdy odfrunę myśl o mnie
zapał tę samą zieloną świecę
i czekaj
kultywuj widzenie
nawet gdyby mnie nie było...

załóż moją niebieską koszulę
którą wychodziłaś dla mnie aż do nóg bólu
skrop ją opium miłości
wystanym w Seforze
w świątecznej, zimowej kolejce...

i bądź moją pasją i moim pragnieniem
a ja wrócę
zanim świeczka zgaśnie
i zanim zapach przeminie będę już obok
odrodzę się jak Feniks z popiołów...

nie zdążysz nawet otworzyć oczu
jak przybędę
wiedziony zapachem miłości
usiądę cichutko obok
w kącikach ust uśmiech przynosząc...