Poszukiwacze błękitu

... :-)

Dziękuję i odpozdrawiam serdecznie :)

Marie, kochana jesteś, i choć daleko mi do anioła, mam szczęście do ludzi o anielskich sercach, których spotykam także tutaj, czego jesteś najlepszym dowodem:))

Pozdrawiam:)

Nie raz pierwszy i z pewnością nie ostatni :-)
Magdaleno - wiem, że i tak się nie przyznasz, ale Tyś jest jednym z tych Aniołów, świadczy o tym każda myśl Twoja i każde słowo wiersza:))

Aguś dziękuję Ci za tak piękną opinię, serdecznie Cię pozdrawiam:)

Nie przeprszaj Adamie!
To nie jest komentarz!
To arcydzieło, które jest teraz moim skarbem:)
Serdecznie Ci dziękuję i chylę czoła przed Twoim talentem...

anioł ze złamanym skrzydłem
stał w ciemnej uliczce
nie widział go nikt
oczyma uciekając w drugą stronę
bo widzieli człowieka w łachmanach
tylko mała dziewczynka
o sercu czystym jak łza
krzyknęła "mamusiu anioł"
lecz ten zniknął, została pusta uliczka
matka tylko szarpnęła ją za rękę
(znów dziecko fantazjuje)
a on odleciał ze skrzydłem uzdrowionym
zobaczył że są jeszcze ludzie
czystego serca ...

sorki :))) przydługi ten komentarz :)))) pozdrawiam :))))

Dziękuję Gerardzie, pozdrawiam gorąco w mroźny wieczór:)

Przepiękny wiersz, zakończenie genialne...
Aniołowie są między nami...cudo.

Oby również czuwały nad Tobą Damianku, każdego dnia:)

Pozdrawiam i wzajemnie miłego wieczorku:)

Aniołowie czuwają, by wśród tego beztroskiego błądzenia, nie zagubić się na tej pierzastej drodze :)
Podobnie jak czuwają nad tym wierszem, by zachwycał swoim pięknem :)
Pozdrawiam, Madziu, miłego dnia :)