Słuchając psalmów...
W skrawkach mojej pamięci
żyją wspomnienia
pokryte patyną czasu...
Nie potrafię jeszcze omijać
miejsc ze składanych
obietnic i uniesień serc utkanych
w których ślubowaliśmy
nasze zawsze…
Krótko trwało szczęście, ale dotrzymaliśmy ślubów
trzymając się za ręce, do ostatniej bramy
przez którą nie mogłem już z tobą iść
choć tak bardzo chciałem…
Nie boli już dusza, bo wiem, że jesteś Tam
dotykasz mnie każdym promieniem słońca
kroplą deszczu i uśmiechem polnych kwiatów…
Uśmiecham się nawet
gdy widzę na zewnętrznej stronie
kościelnego muru
wielkie serce z naszymi inicjałami…
to serce, które namalowałem kiedyś
czekając końca niedzielnej mszy
podczas której śpiewałaś Panu psalmy…
Zapalam znicz, co niedziela pod sercem
i modlę się za ciebie…
choć wiem, że zbędne są moje modlitwy
bo przecież odprowadziłem cię do samego nieba…
15 November 2011, 19:50
`Cisza...gdyby można było nadawać imiona duszom to swoją nazwałbym ciszą...:).
Pozdrawiam Cię Danusiu serdecznie...
8 September 2011, 21:00
Nio ja troszkę więcej :).i psy i koty i ptaki i ryby i ...nio jest tego troszkę...i jeż by też się znalazł :)
8 September 2011, 20:03
Hmm a bardzo sporo to ile ja dwa niesforne psy i 4 kociatka które straciły mamę.
8 September 2011, 17:53
Ja też mam na tym punkcie bzika :).Uwielbiam uwieńczać na kliszy piękno...kwiaty, drzewa, lecące ptaki, dziką zwierzynę pod lasem...To magiczne zjawiska zachodzące w magicznych okolicznościach...
Staram się też aby w domku było dużo kwiatów...żywych...w środku i za oknem...lubię pielęgnować...ale oczywiście jak jakiś kolega się pyta zwalam, na żonę :).
Mam też sporo zwierzaków...bardzo sporo :).8 September 2011, 17:28
I tą miłość widać bardzo wyraźnie, ja bardzo lubię fotografować naturę, by zimą cieszyć oczy spokojem zieleni i pięknem kwiatów.
8 September 2011, 11:35
Małgosiu...kocham naturę, przyrodę dlatego o niej piszę...bo poezja to nie tylko człowiek, ale też całe piękno, które go otacza...
Dziękuję, że znowu zajrzałaś...8 September 2011, 11:21
Twoja poezja Gerardzie wyszukuje w człowieku i porusza nawet najmniejsze drobiny wrażliwości.
"Nie boli już dusza, bo wiem, że jesteś Tam
dotykasz mnie każdym promieniem słońca
kroplą deszczu i uśmiechem polnych kwiatów…"
Uwielbiam opisy natury w Twoich wierszach, to zawsze przepiękne obrazy.5 September 2011, 23:04
dłoń wiedziona...................błaganiem o zapomnienie........................