depresja

wrócił
gdy z drzew zostały kartki
a z kartek popiół

gdy szczerzenie zębów smuci
i nienaturalny wydaje się prosty kręgosłup
moralny

i z prochu powstałe
plują ci w twarz
czekając na rychły obrót

dzieci o twarzach starców
uczące milczących pokory

i tańcząca na zwłokach
ta wszechobecna wojna
gdy miłość bliźniego
ostatniego zabiła

ich już nie ma
Bóg twój
duch twój

samotnie umierasz