Anioł

Wróć z daleka mój Aniele wróć z niebiańskiej drogi.
Niech ptak nadziei Cię przywiedzie tu na ziemskie progi.
Jest tyle złamanych serc okryj je srebrnymi skrzydłami nadziei.
I zabierz w przestrzeń przetrwania.

Gdy oczy płaczą widać łzy.
Gy serce płacze nie zobaczysz ich.
Kurczy się i ściska i bije jak dzwon.
Usłyszy go tylko On Anioł mój.

Wróć z daleka mój Aniele wróć
Schodami tęczy zejdź na Ziemię niech zdarzy się cud
Ocal miłość, zniszcz nienawiść nie daj smutkowi radości zabić.
Wróć i zabierz w przestrzeń przetrwania łagodnym podmuchem wiatru.