Menu
Gildia Pióra na Patronite

Wolno mi...

Wolności moja!
Po cóż mi ty jesteś...
Jeśli w bezkresie pamięci
tamta niewola milszą mi była.
Na nic swoboda wyborów
gdy uciech cielesnych
nawet przepastnym ogromem
Tej Jedynej
zastąpić nie sposób.
Wyzwolić się z oków miłości
Tylko po to...
by świadomość dorosła do faktu
że substytut prawdziwe przeżytego uczucia
nigdy doń nie dorośnie.
Utopia…
Wypaczony sens trwania…
W końcu wspomnienia
których nawet największe rozkosze
nie zagłuszą póki myśli świadomych nie odbierze
... istnienia kres.

33 373 wyświetlenia
270 tekstów
400 obserwujących
  • Wagarowiczka

    22 August 2014, 18:48

    Super wiersz. W ogóle to bardzo ładnie piszesz.

  • Albert Jarus

    11 February 2014, 17:50

    lubię tu wracać... i wracam, a Ciebie nie ma?

  • 10 February 2014, 05:15

    eee tam ładne to

  • Kedar

    3 December 2013, 00:46

    Wysoki poziom Twym znakiem rozpoznawczym. Sporo bólu, wiele wspomnień, wszyscy możemy dopatrzeć się nas samych w zniekształconym odbiciu popękanego lustra. Pozdrawiam

  • R.A.K.

    24 November 2013, 15:42

    aaaa... dziękuję! :)

    Pozdrawiam :)

  • 24 November 2013, 00:30

    Warto było tu zajrzeć o takiej późnej porze ;)

  • R.A.K.

    23 November 2013, 15:58

    Dziękuje serdecznie za tyle miłych słów z Waszej strony! :)

    Pozdrawiam zatem równie serdecznie i miłego wieczoru życzę :)

  • 23 November 2013, 10:58

    wielka jest wartość tego wiersza

  • R.A.K.

    22 November 2013, 19:47

    Dziękuję! :)

    Pozdrawiam serdecznie! :)

  • Naja

    22 November 2013, 18:44

    Świetny wiersz.
    Jak hymn pobrzmiewa. Jednocześnie wymowny bardzo i czytelny w treści.

    Pozdrawiam :-)