Słońce

W łodygach trawy mieszka Słońce,
które świeci ludziom do rąk.

Widzę jego refleksy w czułych gestach,
miękkim dotyku, gdy mówią do siebie:
poczekaj.

Ono ogrzewa ściany ich domów.
Wspina się na nie obrazem i bluszczem.

Miewa oblicze mrówki, rosy,
chorego niemowlęcia
unoszonego w ramionach.

Słońce to łaskocze w dłoń dzieci,
a one zrywają je i układają w bukiet,
idąc polną drogą.

Ich usta i nosy zanurzają się w nim
jak górski pejzaż w tafli jeziora.

(2019)