Kot w pustym kaloszu
W kocim hospicjum
marzenia mają kształt dziecięcych nosów
przykładanych do zwierzęcych pyszczków,
ufnie i troskliwie.
Drobne, szerokie, szpiczaste,
zdrowe lub zakatarzone -
z bliska ich ciepło jednakie,
jak ewangelia niesiona z głębi piersi,
ojczyzny spotkań.
W hospicjum dziecięcym
kot jest nadzieją przytuloną do ciała,
jego spokojem, wygiętym grzbietem
pod pieszczotą jasnych dłoni.
Na gałęzi serca, czujny kot śledzi
każde jego drgnięcie, miganie,
jakby siedząc na jabłoni obserwował
przyloty i odloty wróbli.
W nieodległym Zakątku, gdzieś za piecem,
w kaloszu z rozwiązaną kokardą,
śpi dziecięca i kocia pomniejszość,
podniesiony z wiosny liść.
Wybudza się pomrukiem i śmiechem,
otwiera spinki we włosach
ulewnym dniom.
6 November 2019, 20:10
Mnie zatyka, jak czytam takie komentarze :D :) Ale dziękuję, Alicjo. Kati, Marku, Smoku, Wam również.
6 November 2019, 10:25
Marzeniom można podciąć skrzydła,lecz wiarą można przenosić góry !dobrze ,że czuwasz ;-)gratuluję wyczucia i wrażliwego serca Kamil.
5 November 2019, 18:43
Wyjątkowe słowa, czyli u Ciebie norma.
Miłego wieczoru. :)5 November 2019, 12:44
No cóż, ten tomik, który piszę, ma być taką troszkę bajką, tak daleko od beznadziejności, jak to tylko możliwe... Bajką, która powoduje refleksję, ale wlewa nieco radości.
Dziękuję Giulietko i Mirku. 🦊
5 November 2019, 12:40
Przykre, że w dziecięcym świecie również istnieje pojęcie 'beznadziejny', to Ty stworzyłeś właśnie jego piękny antonim.
5 November 2019, 11:34
Serce, nominacja, uważam, że tekst pasuje do zasadniczego nurtu strony, a i ja jestem za sensowną opieką, nim przyjdzie anioła stróża podmienić anioł wieczności lub nastąpi cud.