Cztery pory roku miłości

Wiosną
Byłam lżejsza od szeptu
Na skrzydłach rodzących się kwiatów
Unosił mnie wiatr nadziei

Latem,
Ubrałeś mnie w pełną miłości
Suknię z truskawek
Jej słodki smak ulotnił się zbyt szybko

Wrzucając mnie
Gwałtownie w przepaść jesiennej pajęczyny
Dojrzałe owoce łez,
Rosły na leśnej polanie mojej duszy

A zima ubrana
W czarną pelerynę bólu
Zagrała na skrzypcach ciszy
Requiem dla mojego serca...

Autor

8845 wyświetleń

147 tekstów

5 obserwujących

kati75
30 January 2018, 09:43
piękny wiersz !już wszystko zostało napisane uściski-)
carolyna
carolyna
30 January 2018, 09:40
Dziękuję Wam wszystkim za słowa
giulietka
30 January 2018, 08:06
Piękny krajobraz serca.
Aż chciałoby się go namalować...
Naja
29 January 2018, 22:40
Miłość jest dla Wybrańców, tych którzy miłość świadomie wybierają i wiedzą co z nią zrobić... :-)))
yestem
yestem
29 January 2018, 20:18
Zima... jest panną młodą w śnieżnej bieli, czystą i delikatną, bo z gwiazdek śniegu spadających z nieba utkaną...
tylko niestety, dość chłodną... ;)
Miłego wieczoru. :))
Adnachiel
29 January 2018, 18:32
C u d o !!!