on

Wiesz, kiedyś zauroczyłam się w Twojej niepowtarzalności… W niepowtarzalności Twoich słów… Bo gdy pisałeś do mnie,
to mogłam uchwycić tak wiele,
o wiele więcej uczuć i słów
niż naprawdę napisałeś…
Czytałam między wierszami to co tam ukrywałeś tylko dla mnie…
Czułam głębiej, szczerzej, bardziej i mocniej…
Czułam, że jesteś mój…
Że jesteś dla mnie i ze mną…
Potrafiłeś wręcz dotykać mnie tymi słowami,
i przede wszystkim wiarą we mnie…
Walczyłeś z wszystkimi moimi lękami i kompleksami… Byłeś moim Przyjacielem… Byłeś ukochanym Przyjacielem… Kiedy byłeś, czułam się szczęśliwa i bezpieczna… Nasze listy… Nasze rozmowy… Nasze marzenia…. A teraz…

Mimo wszystko dziękuję Ci bardzo, że byłeś…
Cieszę się, że przez chwilę nasze drogi się skrzyżowały…
Na krótką chwilę…
Bo mogłam Cię wtedy poznawać i się Ciebie uczyć…
Gdybyś zapytał mnie, czy się nauczyłam…
odpowiedziałabym Ci, że nie…
Bo wiesz… zakładałam dłuższą naukę…
Nie chciałam już w moim życiu nikogo na chwilę, pamiętasz?…

Dzisiaj…proszę Cię tylko o jedno… Pamiętaj mnie…