Menu
Gildia Pióra na Patronite

Lepsze Jutro

Wierzę, że kiedyś Pan tak po prostu,
Wskrzesi wszystkie zamordowane dzieci
I ich na nieszczęsną pamięć skazane matki.

Pierwsze i drugie powrócą uśmiechnięci,
Nie dręczeni pamięcią płodową i sumieniem.
Piaskownice wypełnią się najistotniejszym.

Modlę się w nadziei o purpurową różę,
Która bez kolców przytuli i umyje stopy
Wszystkim z miłością czekających jej miłości.

Ufam dojrzejemy, to ziści nam i spuści.
Czarny kot z białą gołębicą zamiauczą i zagruchają
- Tak tak asani, tak tak mopanku. Kochajmy się.

297 589 wyświetleń
4773 teksty
34 obserwujących
  • Niebieska Róża

    15 June 2021, 21:03

    Tęsknoty i żalu nie zatrzyma czas i również ich nie ukoi, pamięć serca pozostaje na zawsze, choć z nadzieją, ze kiedyś się spotkamy...