Niewinność
Wierzchem dłoni przejechał po policzku,
i na jej dotychczas jeszcze bladym liczku...
Rumieniec ceglany znikąd się pojawił.
Wstydliwość ukrywaną na światło dzienne wstawił.
Słowa... Słowa mu ością w gardle stanęły.
Serce mocnej zabiło, mięśnie się spięły.
Bo piękno naturalne w czystej postaci zobaczył.
Cnotliwość młodej damy w nieśmiałości wypatrzył.
146 997 wyświetleń
1738 tekstów
256 obserwujących
