Czyste słowa

( Wiersz dedykuję nieznajomej kobiecie )

Czyste słowa

ta kobieta mówiła oczami
do mnie
jak modlitwę za dzieci swoje
tak mało czasu miała
a do powiedzenia tak wiele

niebo niebieskie było
ona szła polną drogą
między groblami a brudną kałużą
jako dziecię jeszcze małe
w białej skromnej
sukience
w wianku z polnych kwiatów białych
wplątanych we włosy proste

szła do kościółka
starego
po pierwszy sakrament komunii
świętej
wiedziała że wróci szczęśliwie
do domu
bo zewsząd aniołowie w błękicie
otaczali ją
dbając o światło w jej
sercu
z nieba pośpiesznie spadały jabłoni
białe pąki
a śpiewne ptaki uśmierzały głodu
uczucia
ta kobieta nie chciała skarżyć się
na słowa swoje
chciała je ocalić od
zapomnienia

Janina Malicka
28 października 2015