Menu
Gildia Pióra na Patronite

w ciemności

Wiem, że kiedyś byłem szalony
z Miłości i w tym, jak to mogłoby być z Tobą.
Naprawdę mnie skrzywdziłaś kochana,
naprawdę zraniłaś, jak dziecko ufne i bezbronne.

Jesteś książką, którą otworzyłem,
a teraz już muszę wiedzieć dużo więcej.
Ciekawość Twojego potencjalnego pocałunku,
zatrzymała mój umysł i ciało w bólu.

Naprawdę mnie skrzywdziłaś kochana,
naprawdę zraniłaś najczulsze miejsca.
Jak może istnieć dzień bez nocy?
Jak dusza bez umysłu w ciele bez serca.

... tęsknię za każdą tą częścią.

4921 wyświetleń
30 tekstów
5 obserwujących
  • zibby

    25 September 2020, 15:09

    Gdy brak Miłości, gdy nadzieja gaśnie, chyba tylko tęsknota utrzymuje nas przy życiu... te wspomnienia prawdziwe, które karmią duszę i potwierdzają, że warto walczyć - dla choćby krótkiej chwili prawdziwego i odwzajemnionego szczęścia.