Wiem, nauczono cię wierzyć nazwom, w świat czarno-biały jak na fotografii i wciąż go malujesz taką farbą. Iluzjonista ślepej magii…
Jasność tkwi w chęci zrozumienia, choć mroku nie unicestwisz nigdy. Wśród mnogości dróg jest ścieżka cierpienia - tam ludzka miłość i nieludzkie krzywdy.
Wiesz, dla mnie nie ma Dobra i Zła... Choć rozum chce nazwać, serce milczy. Nie mi oceniać spopielały świat, gdzie miłość wciąż płonie w ogniu krzywdy.
... i wiesz, uwielbiam ten stan, miedzy nocą a dniem... ... gdzie tęcza lśni, wszystkimi kolorami szarości... ... gdzie jaźń się trzepocze, między jawą a snem... ... gdzie, między czernią i bielą, życie ludzkie gości...
Dziękuję za miłe słowa Aguś, bardzo cenię sobie Twoja opinię :)) I obiecuję skraść jedną z Twoich perełek, co by Strażnik był spokojny - sprawiedliwość musi być ;)