13.10.22

Wieczny sen zstąpił na Ciebie tato.
A ja cierpię za to , że Ciebie tak wcześnie mi odebrano.
Dziś uszyta ma dusza z rozpaczy , a to dopiero jej szaty.
Daremnie uszyć się staram ze wspomnień z Tobą uśmiech na twarzy.
Gdyż wiem, że bez Ciebie wiele już się nie wydarzy.
Pożegnać godnie Cie pragnę , lecz serce pełne żalu się garnie.
Kocham Cię tato , wierze, że dla Ciebie to nigdy nie było za mało .
Zawsze będę pamiętać wspólne nasze chwile.
Słów już moich Kres , gdyż wyrazić co czuje, mi ich brakuje