Prościej?

Więcej niż gwiazd na niebie,
więcej niż wiosną kwiatów,
jest w moim życiu
ludzkich dramatów.
Skąd się to bierze,
sama już nie wiem,
ale niesie ze sobą
samotności potrzebę.
Gdyby tak drzwi zaryglować,
zasłonić okna, chwycić tylko
pasje pod pachę i niby to żyć,
z własnymi problemami
oraz strachem.
Późnym wieczorem jedynie,
przemierzać opustoszałe ulice,
zaciskać dłonie na rękawach płaszcza,
patrzeć na światła - istnienia tablice.