Menu
Gildia Pióra na Patronite

Wspomnienie

Widzę jeszcze te ścieżki w parku
wydeptane małymi stopami,
to były nasze miejsca
codziennych zabaw z kolegami.

Tutaj śpiewały nam ptaki
od wczesnego poranka,
wiosną kwitły zawilce,
pachniały fiołki i macierzanka.

Drzewa kusiły swym cieniem,
podczas zabaw było tu raźniej,
a ruiny starego pałacu
pobudzały naszą wyobraźnię.

Te drzewa szumiały naszym przodkom,
którzy też mieli swoje marzenia.
I choć tyle lat już minęło,
nasz park niewiele się zmienia.

Zawsze będzie nam bliski,
chociaż los daleko nas rzuci.
Obraz miejsc naszego dzieciństwa
jeszcze nieraz do nas powróci.

6642 wyświetlenia
34 teksty
2 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!