Drzewo

wiatrem kołysane
pochylone upadłe i te w górę się pnące
nasze ulotne słowa myśli
potęgują stają się nieznośne
podróżujące echo
przynosi troski marzenia
i inne słabostki
w niewolę je zabieramy
a potem sortuje je niewidzialna ręka
przenosi na poszczególne piętra
czasem niespodziewanie
zatrzymuje się gość
w jego zamyśle robimy stop
by uniósł wzrok
w milczeniu
zachwycony