Wiatr dotyka szelestem...

...

Wiatr dotyka szelestem słońca promieni

pusty bulwar...

milczące kamienice

świat cieni...

wiosna ptakami gwar przemyca

odpowiada jej wsi i miast tylko

uśpiona cisza...

wiatr amant targa trawy zalotnie...

konary drzew tuli zazdrośnie

o miłości coś szepcze przekornie

i ślicznie...

lecz puste ławki tylko wciąż milczą uliczne...

zgubiony ptak lirykę serca przewrotnie niesie

budzi do życia świat...

lecz ludzie utknęli w ciszy samotnie

bez uniesień...

i tylko uwertury niosą się wiatru

przed uwerturami nieba i deszczu

jeszcze będzie niósł ulicami się śmiech

jeszcze nad nami

wiosna szczęściem barwami znów wolnością wybuchnie...

Anita Steciuk