Menu
Gildia Pióra na Patronite

Przechodzi niż

Wiatr bluźni
na dachu
językiem podrywa blachy
do tańca
werble grają

Deszcz zacina
w twarz domu
piorunochron
na ścianie tańczy
jak bijące serce
ściennego zegara

Tej nocy nie przyszedł sen
niosąc na dłoni
zmęczone oczy
z muśnięć krwi
wydobywają się białka
i błękit w lustrze
nie dostrzegany
w rwącym potoku
milczącego miasta oddech.

128 103 wyświetlenia
1427 tekstów
95 obserwujących
  • fyrfle

    24 March 2020, 13:15

    Teraz wszedł między covidy.

  • RozaR

    8 December 2017, 23:14

    Doskonały temat i dobre pisanie
    Warto poprawić to i owo, tak by wiersz dostał większej lotności i poszedł między Norwidy .

  • fyrfle

    8 December 2017, 12:13

    Wybitny.

  • 8 December 2017, 11:35

    dobry wiersz
    taki kiszony ogórek po zjedzeniu całego tortu