Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

co miało zostać szeptem między ścianami

we mnie nawet cisza
ma swój alfabet
i dlatego dojrzewam w sobie
milcząc na innych

a jeśli już powiem -

to szelestem papieru
upadkiem pierwszego liścia
dłonią o szorstki kamień

ciepłym oddechem na lustrze
w głębi którego pulsuje świat
co skonał przed laty

w twoim odbiciu.

9484 wyświetlenia
71 tekstów
80 obserwujących
  • Lacrimas

    7 May 2020, 17:14

    znajomo, czyli że na czyjeś podobieństwo?

    i dziękuję - tu również.

  • zatopiony.wrak.

    5 May 2020, 18:50

    piszesz znajomo
    niezmiennie pięknie

  • Anna P.

    19 March 2014, 20:27

    Kolejny raz tutaj wracam. ;) Wiersz naprawdę niesamowity.

  • Albert Jarus

    12 March 2014, 22:52

    ten jest genialny, zabieram :)

  • Lacrimas

    6 March 2014, 20:58

    miło mi.

    choć ja
    wolę inne

  • Anna P.

    6 March 2014, 19:21

    Genialne :)

  • Lacrimas

    18 February 2014, 23:05

    jeszcze się uczę
    w towarzystwie lasu
    wyciągać dźwięki

    z liter

    pierwsze lekcje
    wiosenności

  • Gaia

    18 February 2014, 12:39

    z każdego alfabetu
    można stworzyć dźwięki
    a nawet trele

    gdy wiosennieje
    :)

  • Lacrimas

    18 February 2014, 10:08

    żeby nie powiedzieć
    omija nas życiem
    - ten czas

    trochę się zatem wykoleiłem
    jakoś tak mi

    jesennie

    :)

  • Gaia

    18 February 2014, 09:07

    Ten czas
    co go nie ma też mija nas
    choć nie przychodzi

    tym i innym
    odmienianym w porach roku
    kolejami życia
    :)