Proste jak drut

W czerni oczu mieszkała śmierć.
Rozmyty jej obraz, przykryty bólem.
Pod pasiakiem, między żebrami
gwiżdże wiatr, ciągnie chłodem
po ziemistej skórze.

Jak pies szczeka. Tylko nie po niemiecku.
I nie ma nawet jednej drogi ucieczki
od przerażeniem płonącej ciemności.
Tylko przez komin. Tylko do nieba,
a Bóg go przyjmie.

Przecież czeka na każdego Jezusa.
Proste. Proste jak drut.