PŁACZ PO MATCE

Wciąż nachodzą mnie chwile
gdy moja dusza żałośnie wyje
z tęsknoty nieutulonego żalu
że minione dni nie wracają

Już nie przytulisz mojej głowy
nie pocieszysz ciepłymi słowy
nie spojrzysz na mnie mamo
tak czule gdy nastanie rano

Przeszłości z tobą, mamo moja
perło uczuć spokoju ostoja,
odeszły wraz z cichym życiem
a ja wciąż i wciąż płaczę skrycie

Nieprawda że czas rany leczy
usuwa nasz ból człowieczy
szlochem sierocym wciąż w duszy
kłujący cierń spokój kruszy

02.02...... 24 rocznica.... wciąż boli