Menu
Gildia Pióra na Patronite

Na Giełdzie życia

Wciąż deszczowego powietrza mało nam w nozdrzach,
Gdy mrok ciężką szatą okryje konary.
Będziemy stawiać lekko nasze wilcze łapy
By nikt nie zabrał wszystkiego co mamy.

Wciąż księżycowej poświaty mało nam w skrzydłach,
Pocieszając się sztucznym światłem żarówki.
Na korpusie spoczywa już prochowa czaszka,
Zabije nas chłód lub ręka złych ludzi.

Wciąż ciepłego pożegnania braknie nam w lotkach,
Gdy słońce brutalnie wgryzione w horyzont.
Skrzydło w skrzydło jak brat i siostra,
Pikuję by znów do rzeczywistości powrócić.

Wciąż przestrzeni brakuje nam w życiu,
Zamaskowani kolorem aż po oczy złote.
Chociaż z uporem tkwimy w ukryciu,
Nie mamy szans w starciu z podłożem.

Troszcz się człowiecze…Nie tylko o ludzką istotę…
Dbaj by Twe serce nie było chore…
Możesz nic nie mieć…puste kieszenie,
Każde życie nawet najmniejsze ma cenę…

https://www.youtube.com/watch?v=VEpMj-tqixs

8499 wyświetleń
180 tekstów
12 obserwujących
  • Dusza666

    13 August 2014, 22:11

    Piękny wiersz, to chyba najlepsze co dziś mnie spotkało; przeczytać ten wiersz. Piosenkę uwielbiam, słuchałem jej 2 dni temu na okrągło.