Siewcy

Dziękuję Ci Jacku, Malusiu, i Wszystkim, którzy tutaj są.
Ja bywam tu bardzo spóźniony i narobiłem sobie ogromu zaległości, ale ponoć w każdym człowieku trwa jakaś walka :))

Wiersz ten w całości poświęcam Janowi Pawłowi II, któremu dziękuję za podarowane ziarno. Dlaczego? Może kiedyś Wam opowiem, co przytrafiło się nielotowi :) Ale... moglibyście mi nie uwierzyć :P

Słonecznego dnia!

Nie wiem jak nazwać te emocje, co napisać, gdy można jedynie próbować ten (i każdy inny zresztą) wiersz współodczuć.
Przybliżasz to, co dalekie.

Jak zwykle odbiera mi mowę , obrazy i uczucia z nimi związane są niesamowite . Dziękuję Ci za to :)

Pozdrawiam Cieplutko Adnachielu :)

https://youtu.be/ruH2ouBW67k Jardin de mai ,a serce na dłoni zakwita ,to tylko u Ciebie możliwe 😉

Nie rozrania... unosi się... Jak to u Skrzydlatego. :)
Pozdrawiam. :))

giuli, tak czułem, że żaden błękit nie jest Ci obcy :)
A znany szczególnie ten, wpisany w Jej wszechpiękno.

maba, bardzo Ci dziękuję za tak miłe słowa :)

Miłego wieczoru! :))

" Otwórz mi swego sadu furtkę Maryjo Panno,
Najświętsza Matko z Matek.
Dzierżąca w dłoni wieczór i zorzę poranną
Łamliwą jak opłatek."
Tylko te słowa mogę tu zostawić, pod tym przepięknym obrazem Maryi, przesyconym mgłami, zapachem ziół i lilii, i najczystszym błękitem, czyli tym, co wpisane jest w DNA mojego serca!