Spóżnione ale szczere
W tym roku
znowu zmarł Chrystus
za nas
wyjechał krwią rozmazany
po peronie nocy
i jak co roku
widziałem go bez starej walizki
płacącego mandat u konduktora
później w pociągu podmiejskim
siedzieliśmy naprzeciwko siebie
ja jadłem solone krakersy
a on
pisał wiersz o niebie
nie wiem kiedy wysiadł
bo przysnąłem na chwilę
a gdy otworzyłem oczy
ujrzałem Jana
i zapłakaną Maryję
Autor
10 October 2012, 22:53
Mam trudności w pisaniu pod Twoimi utworami.
Niełatwo otworzyć usta pod CZYMŚ TAKIM komuś, kto błazna buty wcisnął na nogi, chociaż były trzy numery za małe... Właśnie pisałem odwołanie w sprawie mandatu za brak biletu...
Wiersz o niebie... o ziemskim smaku krakersów nie da się już lepiej pisać...
Podziwiam i pozdrawiam.
4 October 2012, 21:27
Szczególne piszesz wiersze...pośród tylu zwykłych ludzi i spraw zawsze On...też taki...ludzki...
śliczny wiersz...pozdrawiam
4 October 2012, 20:45
Nie wiem, jak Ty to robisz, ale Twoje wiersze rzucają na kolana... Pozdrawiam.