Próba pożegnania
W tle: Wanderer - "Epic Celtic Music"
Mamie
nie chcę mówić
żegnaj
nikt nie lubi tego słowa
zwłaszcza my -
kochający swe dłonie
uśmiechające się
do wspólnej pracy
do widzenia
nie do nas pasuje -
patrzący sercem nigdy
nie tracą siebie
z horyzontu
Miłości
do usłyszenia
rani nasze uszy
przyzwyczajone do szeptu
i łagodnych słów
milczenia -
rozbrzmiewających w duszach
na jednej fali
zrozumienia
może po prostu
nie powiem nic
tylko uśmiech
krzyżyk na czole
i otarta nadzieją
łza
Autor
Dodaj odpowiedź 25 April 2013, 16:15
0 Słoneczniki, bardzo mi miło. :)
Oliwko, to dobrze. :) Ale długo myśleć nad moim wierszem? Aż dziwne. :D
Pozdrawiam,
M. :)Odpowiedź 25 April 2013, 12:49
0 M. - zasnęłam...
Ale długo nad wierszem myślałam :)Odpowiedź 25 April 2013, 09:42
0 Oliwka, mam nadzieję, że jednak zasnęłaś - nie chciałabym mieć na sumieniu Twojej bezsennej nocy! :)
Dziękuję Ci bardzo. :)
Tak, Mama to słowo ciepłe samo w sobie. :)
Pozdrawiam,
M. :)Odpowiedź 24 April 2013, 22:46
0 Taka jedna, jedyna, najbliższa... :)
Łapie za serducho.
Piękny wiersz.Mama... Bo przecież ma się tylko jedną...
Nie chcesz odejścia, pragniesz być cały czas przy niej...Naprawdę piękny ten Twój wiersz i uświadamia wiele rzeczy, M.
Chyba dzisiaj nie zasnę :))~ Oliwka
Odpowiedź 24 April 2013, 09:27
0 Wspaniały wiersz...:)
Wzrusza...
Pozdrawiam cieplutko ;) Madziu ;)Odpowiedź