Przez palce wiatru

W poszukiwaniu dotyku, w świetle blasku gwiazd,
kiedy serca pragną bliskości, czułości, wzajemnych sił.
Dotyk to magia, która przenika nasze wnętrze,
Odkrywa zakamarki duszy, budzi najgłębsze pragnienia.

Dotyk w słowach, w pieszczotach miłościwych,
W promieniach słońca, na skórze letnich dni,
W szepcie wiatru i głosach z oddali,
Dotyk w oczach, które mówią więcej niż tysiąc słów.

Czasem dotyk budzi ból, gdy się oddalamy,
Gdy tęsknimy za bliskością, za ciepłem czyjegoś ramienia.
Wciąż poszukujemy, wciąż pragniemy,
Dotyku, który sprawi, że będziemy się czuli żywi.

Odkrywajmy dotyk w sztuce, w dźwiękach, w barwach,
W każdym szczególe, który porusza naszą duszę.
Niech dotyk stanie się językiem, którym się porozumiemy,
Który zbliży nas do siebie, wydobędzie nasze pragnienia.

Tak niewiele potrzeba, by dotyk zrozumieć,
By poczuć bliskość, jak niewidzialną nić.
Niech dotyk stanie się kluczem do naszego szczęścia,
Odkryjmy go w sobie i w innych, w tajemnicy naszych istnień.

Ty i ja, połączeni poprzez dotyk,
W sieci uczuć i zrozumienia, która nas otacza.
Niech dotyk stanie się naszym przewodnikiem,
W podróży pełnej magii, która nas ożywia.