W poświacie księżyca
tęsknota odbija się lustrzanym blaskiem,
tylko nów przykrywa wczorajsze zapomnienie

pierwsza kwadra chowa twoje ja,
moje za trzecią ukryte,
gdy sny zabłądziły na ciele, a dłonie zamknęły słowa

tylko cisza z gorącymi szeptami
i oddech zagubiony, gdzieś pomiędzy palcami,
bo dotyk rozgrzewa... i znowu pełnia