park

w parku zapomnianym
liści nikt nie sprząta
w tym parku stubarwnym
myśl moja się krząta

ścieżki mchem usłane
dla stóp naszych rozkosz
zielonym dywanem
nad wodę się doszło

trzymałem twą rękę
patrzyłem ci w oczy
dziś wspomnień udrękę
robak serce toczy